پروردگارا : از من ابزاری برای صلح خود بساز :
در جا ييکه آسيب است / بگذار من بذر بخشش باشم !
در جاييکه شک نهفته / بگذار من بذر ايمان باشم !
در جاييکه ياس خفته بگذار من بذر اميد باشم !
در جاييکه تاريکی است / بگذار نور باشم !
در جاييکه اندوه نهفته / بگذار بذر شادی باشم !
ای سالار بزرگ
اين نعمت را به من عطا کن که : پيش از آنکه به دنبال درک شدن
باشم ! درک کنم / پيش از آنکه به دنبال مهر باشم ! مهر بورزم !
چرا که در بخشش است که می ستانيم و در بخشيدن است که
بخشيده می شويم !ودر بودن است که درزندگی جاودان زنده ميشويم
ای عشق همه بهانه از توست
من خامشم / اين ترانه از توست
آن بانگ بلند صبحگاهی
وين زمزمه شبانه از توست
نظرات شما عزیزان:
|